Transparantie in de afvalketen: wat kunnen we leren van ketenaudits?
30 september 2021
De toegevoegde waarde van onderzoek naar afvalstoffen in de materiaalketen en hoe meer inzicht bijdraagt aan het waarmaken van de duurzaamheidsambities.
De afvalbranche staat niet bepaald bekend om transparantie in verwerkingsketens. In 2020 werd nog met verbazing gesproken over de 85 miljoen koffiebekers van de Rijksoverheid die niet gerecycled werden, maar in de verbrandingsoven belandden. Niet bepaald bemoedigend, en vaak voldoende aanleiding voor sceptici om te zeggen dat afvalscheiding toch niet helpt 'omdat het allemaal op één hoop belandt'.
De werkelijkheid is een stuk genuanceerder. Het klopt dat inzamelaars over het algemeen terughoudend zijn met het delen van specifieke informatie over de (eind)verwerkers van ingezamelde afvalstoffen. In een competitieve markt zijn dit soort gegevens concurrentiegevoelig, en daardoor weinig transparant. Dit betekent niet dat het niet recyclen van koffiebekers als een verassing hoeft te komen. Integendeel.
Ketenaudits op maat: zo krijgen opdrachtgevers meer inzicht
In onze projecten zien we dat door de afvalstoffen in de keten te volgen, dialoog en verbetering van de samenwerking tussen opdrachtgever en inzamelaar/verwerker ontstaat. Onze ketenaudits geven invulling aan het vergroten van transparantie aan de achterkant van de materiaalketen. De traceerbaarheid van informatie in de afvalketen is hierbij cruciaal; het is belangrijk om te weten of het afval daadwerkelijk in de stoffenkringloop terechtkomt en of de gerapporteerde hoeveelheden een realistisch beeld geven.
Welk inzicht bieden we?
De laatste jaren formuleren steeds meer organisaties doelstellingen gericht op het voorkomen van (het verbranden van) afval. Daarom zien we steeds vaker dat verduurzaming een belangrijk aspect is in dienstverleningscontracten voor de inzameling en verwerking van afvalstoffen. In deze contracten spreken partijen bijvoorbeeld af op welke manier afvalstoffen verwerkt moeten worden. Maar organisaties kunnen ook specifieke doelstellingen voor recyclingpercentages opnemen.
Dit betekent dat verificatie van (verwerkings)informatie een steeds belangrijkere rol speelt. Door het uitvoeren van gerichte ketenaudits beantwoorden we twee cruciale vragen:
- Verwerkt de inzamelaar de afvalstoffen op de afgesproken wijze?
- Komen de gerapporteerde hoeveelheden overeen met de praktijk?
Hierbij kijken we naar de werkprocessen, de kwaliteit en compositie van ingezamelde stromen en naar het recyclingpotentieel. Dit inzicht helpt bij het in kaart brengen van verbeteringsmogelijkheden, maar zorgt ook voor vergroting van draagvlak voor afvalscheiding binnen organisaties.
Hoe pakken we dit aan?
We starten met het in kaart brengen van alle afspraken rondom het verwerken van afvalstromen. Vervolgens volgen we de afvalstroom naar de eindverwerker. Dit doen we door steekproeven van afvalbonnen, maar juist ook door het bezoeken van op- en overslaglocaties en verwerkingslocaties. Op deze manier kunnen we de opgegeven recyclingpercentages verifiëren. Hierdoor heeft onze klant meer zicht in de keten en kan de inzamelaar concrete verbeteringen doorvoeren. We merken dat gesprekken en interviews met ketenpartijen hiervoor een cruciaal onderdeel zijn.
Daarnaast hebben juist interventies aan de start van de materiaalketen (inkoop) invloed op het behalen van minder reststromen en afvalstoffen. Deze interventies nemen we ook mee in advies voor verbetering.
Benieuwd hoe uw organisatie stappen kan zetten?
Het stellen van eisen aan een inzamelaar in een afvalcontract is één, vervolgens is het de uitdaging om grip te hebben op de daadwerkelijke uitvoering en de bijdrage aan ambities voor afvalreductie inzichtelijk te krijgen. Bent u benieuwd hoe uw organisatie meer inzicht kan krijgen? Neem dan eens contact met ons op.
